بهره‌برداری از فناوری جدید در شبکه مخابرات شرکت مدیریت شبکه برق ایران

نسل جدید و استاندارد شبکه‌های انتقال مخابراتی موسوم به OTN برای اولین بار در صنعت برق کشور با استفاده از توان بومی شرکت‌های دانش بنیان داخلی در شرکت مدیریت شبکه برق ایران به بهره برداری رسید.

به گزارش مهرگان پرس، "علی اکبر عباسی" معاون مخابرات و پشتیبانی فنی شرکت مدیریت شبکه برق ایران با اشاره به قابلیت‌های این فناوری گفت: این تکنولوژی قابلیت انتقال هر نوع ترافیکی را به ازای هر کانال نوری داراست که با توجه به بهره‌برداری از سیستم‌های انتقال نوری DWDM می‌تواند تعداد 40 طول موج (یا کریر) نوری را مستقیم یا با استفاده از قالب‌های OTN  انتقال دهد.
عباسی گفت: این سیستم DWDM، فیبر نوری را که یک شاهراه با طیف وسیع است را به تعدادی کانال با پهنای باندی محدودتر تقسیم می‌کند که درون هر کانال آن می‌توان یک سیگنال Ethernet/OTN/SDH را انتقال داد.
عباسی ادامه داد: سیستم‌های جدید انتقال مخابراتی OTN علاوه بر تمامی مزایای سیستم‌های قدیمی SDH، توانایی تشخیص خطاها و تصحیح آنها را داشته و در شرایط یکسان باعث افزایش کیفیت سیگنال مخابراتی، افزایش برد انتقال بین نقاط مخابراتی می‌شود. علاوه بر آن امکان ایجاد ظرفیت بسیار بالا برای انتقال دیتا با هر نرخ بیتی را برایIP  تمام شبکه‌های آتی دارد.
وی افزود: پروژه سیستم انتقال مخابراتی OTN/DWDM که برای تست و ارزیابی تکنولوژی OTN با استفاده از تجهیزات تولید داخل مورد بهره برداری قرار گرفته دارای ابعاد بزرگی است تا بتواند نمونه ای از کل نیازهای مخابراتی صنعت برق را پوشش دهد. به همین منظور تعداد ۲۴ ایستگاه با فواصل بین ایستگاهی از9  تا 165 کیلومتر را که فواصل رایج بین پست‌های برق است و چهار برق منطقه اصفهان، تهران، زنجان و باختر را در بر می‌گیرد به‌عنوان ایستگاه‌های پایلوت انتخاب شد.
وی درخصوص قابلیت‌های منحصر به فرد این سیستم گفت: این سیستم‌های کاملا بومی امکان نظارت و نگهداری را از راه دور میسر کرده که اشکالات بوجود آمده را در سریع‌ترین زمان ممکن به اطلاع بهره بردار می‌رساند و فاصله بین Fault ایجاد شده تا رفع اشکال را بسیار کوتاه می‌کند.
عباسی افزود: از مزایای مهم دیگر این سیستم، بهره برداری از تکنولوژی ROADM است که در ایستگاه‌های مخابرات نوری صنعت برق مورد بهره برداری قرار گرفته و امکان پیاده و سوار کردن کانال‌های بین راهی را بدون حضور فیزیکی و با استفاده از نرم افزار میسر می‌کند و سرعت جابجایی ترافیک‌ها و رفع اشکالات مرتبط با این تغییرات را به حداقل خود (حداکثر یک ساعت) می‌رساند، در حالی که در سامانه‌های قدیمی حداقل ۲۴ ساعت برای این تغییرات زمان لازم بود.

منبع: پاون