به گزارش مهرگان پرس،اهالی فوتبال به خوبی یاد دارند که سال ها پیش تنها با تغییر شماره ی پیراهن های ورزشی از فارسی به انگلیسی، مدعی شدیم که صاحب یک لیگ برتر حرفه ای شدیم.

امروز نیز که هفته ها از لیگ برتر امسال می گذرد شاهد اتفاقات عجیبی هستیم که نشان می دهد تنها تغییر اساسی در ساختار فوتبال ما همان تغییر شماره ها به انگلیسی است.

بی شک همه ی اهل فن و پیشکسوتان فوتبال در این کشور مستعد با نظر من همراه و موافق اند که مدت ها و سال هاست که فضای کلی فوتبال ما بیش از 70 درصد درگیر حاشیه است و تنها 30 درصد انرژی فضای حاکم بر فوتبال بر متن و اصل استوار است.

قوانین من درآوردی و لحظه ای فدراسیون فوتبال، دخالت بی حد و حصر اهالی سیاست در فوتبال، وجود فساد های مختلف در لایه های این ورزش و صنعت، عدم برنامه ریزی اصولی از کلان تا پایین ترین سطوح، نبود چارت تشکیلاتی منسجم برای بررسی امور فنی فوتبال، بازیکن سالاری، مشکلات اقتصادی و فرهنگی ، عدم زیرساخت های لازم در باشگاه ها، ضعف اساسی در عرصه بین الملل و بسیاری موارد دیگر نشان می دهد که فوتبال باشگاهی و ملی ما تا رسیدن به حداقل ترین آیتم های بین المللی و حرفه ای شدن فرسنگ ها، فاصله دارد و تا اراده ای ملی برای رفع این معضلات شاهد نباشیم هرگز از این سردرگمی و ولنگاری در جامعه فوتبال رها نخواهیم شد.

باید وزیر ورزش، رئیس فدراسیون و همه ارکان این رشته ورزشی در کشور بپذیرند که فوتبال، دیگر یک توپ بازی ساده و یک تفریح بچه گانه و یا یک ورزش تک بعدی نیست، فوتبال، یک صنعت، هنر، ورزش، قدرت و بستر فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است که باید مثل خیلی از نقاط دنیا ترکیبی از فرهیختگان این عرصه ها بدان وارد شوند تا شاهد پیشرفت در زمینه های مختلف آن باشیم و گرنه همچنان آماتورترین لیگ حرفه ای دنیا هستیم .