مهرگان پرس،ایران سرزمین گنج های پنهان است و هر نقطه آن در دل خود حرف­ها برای گفتن دارد. این بار می­خواهیم سری به یکی دیگر از مناطق کشورمان بزنیم و از رازهایش بگوییم.

اسم خراسان جنوبی که بیاید در ناخودآگاه همه سرزمین "طلای سرخ "تداعی می­شود و همه این استان را به سرخی زعفرانش می­شناسند و شاید کمتر کسی بداند خراسان جنوبی دومین قطب پرورش شتر در ایران است.

این استان زادگاه شتر است و با داشتن هوای گرم و خشک و بیابان‌های وسیع، مکان بسیار خوبی برای پرورش این حیوان مقاوم است، چراکه شتر نیاز غذایی بالایی ندارد و می‌تواند در بیابان زندگی کند.

زندگی کویرنشینان به آن وابسته است. همه دار و ندارشان شتر است؛ از شیر و گوشت گرفته تا پوست و پشم آن درآمد کسب می‌کنند و پرورش آن نسبت به گاو و گوسفند از صرفه اقتصادی بالاتری برخوردار است. در بسیاری از روستاها و شهرها هسته های کارو زندگی برای پرورش دام های مختلف شکل گرفته و نه تنها نان سفره خودشان که سفره ای بزرگتر برای افراد بیشتری پهن کرده اند. عبدالهی رهیار غذایی وکشاورزی خراسان جنوبی این بار می خواهد از زن ومردی برایمان بگوید که اهداف بزرگی ترسیم کردند و به دنبال تحقق آن هستند. عبدالهی در خصوص حیدری از اعضای کانون همیاری اجتماعی پیشرفت و آبادانی شهرستان خوسف می گوید: ایشان از چند سال گذشته از مشتریان بانک قرض­الحسنه رسالت بودند و شناختی نسبی از وی داشتیم. عبداللهی می‌گوید حیدری فعال و کاری و اهل جلگه ماژان از بخش­های شهرستان خوسف خراسان جنوبی است. فارغ التحصیل رشته دامپزشکی است و پیش از این در زمینه پرورش گوسفند هم فعالیت کرده اما متاسفانه موفقیتی برایش رقم نخورده است. تصمیم گرفت شتر پرورش دهد. چند نفر شتر داشت و به فکر گسترش کارش بود ، برخلاف اینکه مکان و موقعیت پرورش تعداد بیشتری از این حیوان را داشت اما چون از لحاظ مالی توان خرید نفرات بیشتری نداشت به همان تعداد کم بسنده کرد. ولی از آنجایی که در فعالیت های اجتماعی، روحیه کار جمعی سبک بهتری از زندگی را در جامعه به ارمغان می­آورد عضو این کانون نیز با داشتن روحیه همیاری و همدلی کارش را به افراد بیشتری گره زد و کار جمعی خوبی را کلید زد. برخی از دوستان و اقوامش که تمایل به پرورش شتر داشتند را دور هم جمع کرد و تصمیم به فعالیت گروهی گرفتند. به عنوان اعضای کانون همیاری اجتماعی پیشرفت و آبادانی شهرستان خوسف در قالب الگوی تعالی اجتماعی رسالت و با استفاده از وام قرض الحسنه هرکدام تعدادی شتر خریداری کردند و کار جمعی را کلید زدند. در حال حاضر با بیش از 100نفر شتر حرفی برای گفتن دارند، محصولاتش(شیر، دوغ، کشک، روغن کوهان و..) را فرآوری می­کنند و بیشتر از نیاز جلگه ماژان را به شهرهای دیگر می فروشند. عبدالهی می گوید فعال این کانون هم همتش را دارد و هم اینکه همیاری اجتماعی را به خوبی مشق کرده و امید دارد بتواند در این زمینه با همراهی نهاد مردمی رسالت بیش از پیش گام بردارد.