جای خالی اهالی رسانه در بین معادلات مدیریتی کشور  /  چرا به خبرنگاران جایگاه مدیریتی نمی دهند؟

يادداشت هوشنگ نوبخت خبرنگار خوزستاني به جای خالی اهالی رسانه در بین معادلات مدیریتی کشور مي پردازد.

مهرگان پرس- اهواز- مثل خیلی از روزها پای تلویزیون، مخاطب خبر 30 : 20 بودم و باز هم از نقش آفرینی، تیزهوشی، سواد، درایت و جسارت همکاران عزیز خبرنگارم لذت بردم.

مدت هاست شاهد هستیم که خیلی از خبرنگاران کاربلد کشور بر حسب ذات و رسالت خطیر خبری و تعهدی که به افکار عمومی دارند دست به تهیه خبرها و گزارش هایی می زنند که در عرض 5 دقیقه به صورت شفاف و مستند ، بزرگترین چالش ها، ضعف ها، خلع ها و سو مدیریت ها را در حوزه های مختلف به سمع و نظر مردم و مسوولین می رسانند.
سوال اینجاست، چگونه می شود یک خبرنگار بتواند تنها با چند روز کنکاش و بررسی میدانی به بزرگترین علل معضلات یک وزارتخانه پی ببرد ولی صدها و بلکه هزاران به اصطلاح مدیر یا کارشناس در آن مجموعه به این درزها و دزدی ها و سهل انگاری های عمدی و سهوی پی نبرند؟
چگونه می شود که یک خبرنگار جسور با یک گوشی موبایل دست به مستند سازی علیه بزرگترین مافیاهای یک کشور می زند اما ده ها دستگاه به اصطلاح نظارتی تاکنون در این خصوص، گزارشی صادقانه به مردم نداده اند؟

چگونه می شود که یک خبرنگار با کمی صداقت و جسارت و البته مشاوره ی به جا می تواند ریشه ی اصلی بزرگترین چاله ها و چالش های اقتصادی این مملکت از جمله قیمت خودرو ، واردات غیر مجاز، اختلاس ها و زمین خواری ها، زد و بندهای گوناگون، انبارها و گمرک ها و دیگر معضلات را شناسایی و معرفی کند و حتی راهکار بدهد اما هزاران پست و جایگاه به اصطلاح بازرسی و نظارتی و کارشناسی و مدیریتی نتوانند یا بهتر بگوییم، نخواهند که به این معضلات بپردازند و برای رفع آن تلاش کنند؟

هدف از این همه مثال و اشاره این است که چرا از همه ی طیف ها و قشرها با لابی و پول و زور و ثروت و سیاست و قدرت در جایگاه های مختلف این کشور مسوولیت های کلان اجرایی و نظارتی گرفته اند جز خبرنگاران و اهالی محترم رسانه که از پاک ترین، باسواد ترین، جسورترین و مردمی ترین قشرها هستند؟

امیدوارم ارکان اصلی و تصمیم گیر نظام و دولت و نهادهای نظارتی هر چه سریعتر نسبت به این مطالبه ی برحق و مغفول مانده، عکس العمل نشان دهند و ضمن شناسایی خبرنگاران دلسوز،. متعهد و جسور نسبت به واگذاری پست های حساس مدیریتی و نظارتی به آن ها اقدام کنند تا متوجه شوند که بهترین گزینه و قشر و صنفی که می تواند ملاحظات گوناگون دولت و دغدغه ی همیشگی ملت را توامان و با تدبیر لحاظ و مدیریت کند همین اهالی رسانه هستند که همیشه ی تاریخ در جوار دولت و در کنار ملت بوده اند.
یادمان نرود شخصیت ها، اسطوره ها و نابغه هایی بزرگی همچون شهید حسن باقری و دهها نفر دیگر در تاریخ این کشور از همین صنف و قشر برخواستند و توانایی شان را به بهترین شکل ممکن به منصه ظهور رساندند.
ضمن اینکه این مسیر و این روال در همه ی دنیا وجود دارد و لحاظ می شود.
با کمی تحقیق و بررسی خواهید دید که درصد بالایی از موفق ترین رهبران، وزرا ، وکلا و مدیران ارشد کشورهای دنیا یا خود خبرنگار بوده اند و یا از وجود یک مشاور رسانه ای خبره برخوردار بوده و بهره مند شده اند.