به گزارش مهرگان پرس، جوان است و اندیشه­ای بزرگ در سر دارد، خواستن را بیشتر از آن چیزی می­داند که به فکر رشد خودش باشد، علاقمند است زمینه رشد وپیشرفت دیگران را فراهم کند. می­گوید دیدگاهم این نیست که کارخانه­ای بزرگ با چندصد نفر نیرو داشته باشم، خواستن برای من جوری دیگر تعریف شده و افقم در رشد و توسعه دیگران است. همیاری و همدلی از کلام وکردارش پیداست، فارغ­التحصیل رشته کامپیوتر است اما کارش در مسیری دیگر رقم خورده، مهربانی را به اراده­اش کوک زده و بُرِشِ قواره ی همتش بزرگ است. با حوریه حیدری بانوی جوان نایینی که همکلام شوی عزم راسخ وهمت بلندش زنجیره وار ملکه ذهنت می شود و سرتاپا گوش و جان می شوی برای شنیدن از ابتدا تا امروز تلخ و شیرینی­های کارش.

او در سال­های نه چندان دور اندیشه­ای در ذهنش پرورانیده اما بخاطر شرایط زندگی و به دنیا آمدن بچه­هایش وقفه­ای به درازای 10سال بین آنچه در سر داشت و کار و حال امروزش افتاد. می­خواست زودتر ایده­اش را عملی کند اما شاید مِهر مادریش چربید ومدتی ماند تا از قد کشیدن بچه­هایش لذت ببرد و با آسودگی خاطر "بسم الله­" کارش را بگوید.

دغدغه­اش زنانی بود که علاقمند به کار و یا نیازمند درآمدی برای گذران زندگی بودند اما یا هنرش را نداشتند و یا سرمایه کار، تصمیمش را گرفت تا مسیری برای اشتغال زنان همنوعش پیدا کند.

تفکرش خاص است و اینکه هنرش برای درآمدزایی صِرفِ خودش بکار بگیرد را خودخواهی می داند و می­خواهد این توانایی را با دیگر بانوان دیارش به اشتراک بگذارد تا سفره­ی بزرگتری پهن کند و بقیه هم نان آور یا کمک خرج خانواده شان باشند. "تولید" گزینه­ای بود که به فکر این بانوی جوان رسید وچاره­ی کار را در آن می­دید، آستین را بالا زد و کفشی آهنین به پاکرد. خود را آماده شنیدن انتقادات اطرافیان و چالش­های پیش رو کرده بود اما به توانایی­هایش ایمان داشت.

یک قدم پیش می­رفت صد قدم جواب منفی می­گرفت، اما ناامیدی برای این بانوی نایینی معنایی نداشت و عزمش را بیش از پیش جزم می­کرد. با نگاهی به آنچه که در مسیر طی کرده بود، می گوید: اگر قرار است راهبر باشی باید از کوچکترین مسایل و انتقادات و پیشنهادات درس بگیری و همه آنها را برای رشد وتعالی در کار، پله کنی و به سوی نردبان موفقیت خیز برداری.

می­گوید هرشخصی موفقیت را از دیگاه خودش تعریف می­کند و از آن لذت می­برد. یکی با صاحب کارخانه شدن و داشتن صدها و هزاران نفر نیروی انسانی و یکی موفقیتش را در حال خوب دیگران می­بیند. حیدری حال خوبش را در رشد و پیشرفت دیگران می­بیند و می­گوید بهترین نتیجه برای من حس قلبی و رضایتی است که اطرافیانم دارند. از ابتدای کارش می­گوید از روزی که همسرش از طریق یکی از دوستان با مجموعه رسالت آشنا شد وهمان آشنایی شد آغاز این تحول در زندگیش.

می­گوید با 20 نفر از بانوان کارمان را شروع کردیم، اما کم و بیش­های زیادی داشتیم. عده­ ای می آیند حرفه­ای آموزش می­بینند و به طور مستقل کارشان را ادامه می­دهند، عده ای از ابتدا با ما ودرکنار هم هستیم، افرادی تشنه آموزش هستند و اشخاصی دیگر نیز به فکر درآمدزایی سریعتر هستند.

به گفته این بانوی جوان کار تولید آغاز شده بود اما هنوز بازارِ فروشی نداشتند و تولید بدون فروش یعنی تحلیل کار ونیروی انسانی. باید تغییراتی در خودمان و نحوه کار و کسب مان ایجاد می­کردیم وگرنه به نقطه صفر می­رسیدیم. فضای مجازی را رصدکردیم و ظرفیت­ها را سنجیدیم، شناختمان را از سامانه ام بازار در نهاد مردمی رسالت بیشتر کردیم و امروز در سراسر ایران بازار فروش داریم. بسیاری از روستاهای دورافتاده به صورت مجازی کار می­کنند و مکان برای آنها معنایی ندارد. برای تامین مواد اولیه یک بار به بازار تهران و اصفهان رفتیم و مابقی تا به امروز به صورت غیرحضوری تمام امور انجام می­شود.

حالا دیگرکار روی غلطک افتاده، عده­ای در همین کارگاه خیاطی مشغول به کار هستند و تعدادی دیگر چرخ و ملزومات دیگر را به خانه برده و در کنار خانواده کسب درآمد می­کنند.

فائزه یکی از همین بانوان است که هیچ شناختی از چرخ و خیاطی ندارد و آمده که از صفرتاصد آموزش ببیند و روزی نان آورو کمک خرج خانواده شود. مبینا هم طراحی خوانده و برای گذران دوره کارورزی دراین کارگاه مشغول شده است.

زهرا عضو هسته کارآفرینی اجتماعی پوشاک است مدتی در جمع بقیه دوستان مشغول به کار بود و امروز دیگر مستقل شده و می­تواند روی پای خود بایستد. با معرفی به ام رسالت چرخ خیاطی و وسایل لازم را از ام بازار تهیه کرده و در منزل درکنار مراقبت از بچه­هایش مشغول کار نیز هست. می گوید میگرن شدید دارم و سرما و گرما و کار در بیرون از خانه برایم آزاردهنده است که خوشبختانه امروز و با شرایط فعلی هم حالم بهتر است و هم درآمدم بیشتر.

حیدری هدفش را راهبری بانوانی می­داند که هنوز رشد و آمادگی کافی برای استقلال ندارند. می گوید تعدادی می­آیند، یاد می­گیرند، رشد می­کنند و مستقل می­شوند و این مدل به صورت زنجیره وار تکرار می­شود. تعدادی از شرکت­ها و سازمان­ها از جمله فولاد مبارکه و سازمان بهزیستی به عنوان حامی در کنار این افراد هستند. حال هم تولید هست و هم بازار فروش و کم کم بین این افراد هسته اعتماد اجتماعی شکل گرفت. به گفته حیدری این اعتماد اجتماعی رابطه بین افراد را محکمتر کرده و حالا به عنوان یه خانواده بزرگتر همه با هم در ارتباطیم، یک خانواده صمیمی هستیم چه در بخش تولید و چه در بخش فروش.

این بانوی جوان با شورو شوقی از توسعه کارو بارش می­گوید، از اینکه فقط به نایین بسنده نکرده و می­خواهد این حال خوب را در شهرهای دیگر به اشتراک بگذارد، مبارکه، اردستان و چند شهر دیگر از جمله این شهرهاست. می­خواهد آنچه از سفره رسالت دیده و شنیده را به اشتراک بگذارد تا شاید سفره افراد بیشتری را رنگین و سنگین­تر کند. زندگی حوریه حیدری حکایت یکی از دختران و شیرزنان باغیرت ایرانی است که برای عبور از جاده پرپیچ و خم زندگی شجاعت به خرج داده وراهی برای عبور از هزار توی مشکلات یافته است. بانویی توانمند که در قامت همسری پرتلاش و مادری مهربان نقشی اساسی در درآمد خانواده خودش و دیگران داشته است.