مهرگان پرس،به حوالی 35کیلومتری کرمان می رویم. به چترود، روستای که مردمانش همت کردند که تغییری شیرین را رقم بزنند. تغییری از جنس زندگی. می¬خواستند با توانمند سازی افراد، رنگ و بوی زندگی  ببخشند.
حس خوشایندی دارد شنیدن خبر بازگشت به زندگی افرادی که خانواده و جامعه از آنها ناامید شده بودند. چه شیرین است شنیدن این خبر که تا چندماه قبل معتاد کارتن خواب بوده و امروز برای خودش استاد کار شده وچند نفر را هم مشغول کار کرده است. اینها از جنس تغییراتی است که برای چترودی ها به ارمغان آمده است. اما اتفاقاتی دیگر در این منطقه رقم خورده که برای شنیدنش با هادی ضیغم نخعی که راهبر اجتماعی چترود است همراه می شویم و به سراغ کبری چناریان نخعی راهبر یکی ازکانون های همیاری اجتماعی  که در چترود شکل گرفته، می رویم تا این مادر و پسرراوی اتفاقاتی باشند که در کانون همیاری اجتماعی شهید ورزنده کام همه را شیرین کرده است.
کبری چناریان را همه چترودی ها می شناسند. بانویی فعال که مشکلات چترود را دغدغه خود می داند و پسر را به کمک گرفته که همدلی و همیاری را به چترود بیاورد. این بانوی فعال برای ما از جوانه زدن بذر همیاری اجتماعی در بین چترودی ها اینگونه روایت می کند.
چترود ظرفیت بسیاری داشت اما نیازمند یک همت عالی بود. جوان های این روستا توانمند بودند اما حامی اعتباری نداشتند. باید از یک جایی شروع می شد. سال 97بود که به فکر راه اندازی کانونی برای چترودهای افتادیم. از همان ابتدا اهدافی را برای خودمان تعریف کردیم و درمسیرش حرکت کردیم. کانون که شکل گرفت شروع به عضو گیری کردیم. از دل کانون همیاری اجتماعی شهید ورزنده، هیات قمربنی هاشم شکل گرفت. رئیس و اعضای هیات امنای کانون قمربنی هاشم مشخص شدند. هیات امنا و خیرین تصمیم گرفتیم با شورای شهر و شهرداری وارد گفتگو شویم. زمینی به مساحت 2500متر از شهرداری گرفتیم، تقریبا هزار متر را برای ساخت مسجد امام علی در نظرگرفتیم و مابقی هم چمن مصنوعی برای فوتسال چترودی ها شد.
باید چترود را از رکود خارج می کردیم تا جانی دوباره بگیرد. تغییراتی هرچند کوچک اما امیدوار کننده. سراغ انارش رفتیم، اناری که ظرفیت های خوبی در آن نهفته است، رب انار و پوست انار تولید می کنیم. از پسته این منطقه هم غافل نشدیم  و از پوست پسته، کربن و از چوب درخت پسته، نئوپان تولید کردیم.
بعد از اینها دورهم جمع شدیم برای ایجاد تغییری بزرگ. برای جوانان و افرادی که درگیر اعتیاد و حتی کارتن خواب هم شده بودند. متاسفانه در چترود موادمخدر به راحتی در دسترس هست و این خود معظلی بزرگ برای جوانان این منطقه است. به همت اعضای کانون همیاری اجتماعی، خیرین، حامیان اعتباری کانون و بهزیستی  15نفر از این افراد که سرپرست خانوار نیز بودند،  به کانون خانواده بازگشتند و شغلی هم برای آنها ایجاد شد. به گونه ای که حتی یکی از این افراد، چهار نفر دیگر را در کنار خود به کار گرفته و نان آور خانواده شده اند. در چترود هرعضوی خودش را فعالی اجتماعی می داند و به فکر گسترش فعالیت کانون است و نسبت به سایرین احساس وظیفه می کند. نقش حامیان اعتباری پررنگ تر شد، افرادی که استعداد یا توانایی کار داشتند را تامین مالی کردند و این نیز به نوبه خود ایجاد شغل می کرد. به این ترتیب 20شغل پایدار برای جوانان این روستا ایجاد شد. به فکر گسترش کار هستیم و با ادارات و کارخانجات خصوصی و دولتی در ارتباط هستیم. به طور مثال تعاملاتی با کارخانه فولاد صورت گرفته که بتوانیم لباس کارو تامین مواد غذایی آنها را عهده دار شویم.
مهربانی در بین مردمان این روستا موج میزند. پنجشنبه ها دورهم جمع می شوند و برای نیازمندان غذای گرم می پزند. دختران دم بختی که مشکل مالی دارند را با تهیه جهیزیه راهی خانه بخت می کنند. بیماری که مشکل تهیه دارو دارد را دلگرم میکنند و داروی مورد نیاز را برایش تامین می کنند.
در دل نهاد مردمی رسالت کانون های بسیاری شکل گرفته که هرکدام  همیاری در چترود ریشه دوانیده است.  
فاطمه عزیزپوریان