مهرگان پرس،ایران عزیز یکی از محدود کشورهای دنیاست که از ظرفیت های نهفته و آشکار زیادی برخوردار است .
ظرفیت های بی نظیر فرهنگی، اجتماعی، طبیعی و اقتصادی که شاید از هیچ کدام به دلایل مختلف نتوانستیم بهره لازم را ببریم. ظرفیت هایی که بسیاری از کشورهای دنیا آرزوی تنها داشتن یکی از آن ها را دارند.
یکی از دلایل روشن ایجاد چنین وضعیت ناخوشایندی بر فضای کشور ، عدم شناخت و توان استفاده از همین ظرفیت هاست که اگر صادقانه و کارشناسانه بدان ها پرداخته شود ، شاهد شکوفایی های بسیاری در کمترین زمان و در اقصی نقاط کشور خواهیم بود.
از مقدمه بگذرم تا به صورت مستقیم و شفاف به نکته ای اشاره کنم که شاید کمتر کسی تاکنون بدان پرداخته است .
ایران جان ، گل سرسبد تنوع فرهنگ ها ، اقوام ، سنت ها و ادیان در آسیا و بلکه دنیا است .
ظرفیت و بستری اجتماعی ، فرهنگی ، امنیتی ، انسانی و البته بین المللی که بسیار مورد غفلت دولت ها ی پیشین قرار گرفته است.
هرگز فراموش نمی کنیم و از یاد نخواهیم برد که چه سرمایه هایی از نخبگان ، جوانان ، اندیشمندان و هنرمندان مستعد و کم نظیر اقوام و عشایر ایران زمین و به خصوص در خوزستان مظلوم به دلیل وجود فضای سال ها ناخوشایند سیاسی ملقب به چپ و راست نادیده گرفته شدند و یا بهتر بگویم به فنا رفتند .
شک نداریم که در کشورهای مختلف ، معمولا تیم های ملی به دلیل وحدت ، به دلیل اینکه سمبل و نماد یکرنگی و افتخار و هویت و پرچم یک ملت و جغرافیا هستند و به دلیل اینکه گلچین بهترین های یک کشورند ، همیشه مورد تکریم ، عزت و محبوبیت مردم واقع می شوند و بازیکنان ملی پوش همه از تمام باشگاه ها با وجود همه تنش ها و رقابت های داخلی در قالب این تیم به یک ید واحده تبدیل می شوند تا برای سرافرازی پرچم ، ملت ، دولت و تاریخ شان جانفشانی کنند و افتخار بیافرینند.
شوربختانه در هیچ دولتی شاهد نبودیم که یک تیم ملی یکدست از اقوام ایران زمین شکل بگیرد و شاید به همین دلیل بوده و هست که رقابت ها و چالش ها و گاه تبعیض های قومیتی باعث شده که کشور عزیزمان گاه در این زمینه دچار آسیب ها و  حاشیه هایی از همین ظرفیت های مغفول مانده شود.
بسیار طبیعی است که وقتی تیم ملی وجود نداشته باشد هر استان ، شهر ، جغرافیا و باشگاهی برای حفظ قدرت و جایگاه و البته سهم خواهی خود تلاش کند .
از متن نیز به دلیل ابعاد مختلف و گسترده اش بگذرم و با صراحت و البته مطالعه و یقین به نتیجه ای مطلوب از این پیشنهاد از جناب آقای رئیسی ، منتخب مردم ایران بخواهم که در اولین روزهای تشکیل دولت خود به فکر تاسیس خانه اقوام در پایتخت باشد .
خانه ای که محفل و مامن رنگین کمان اقوام ایران زمین باشد با چهارچوب و تشکیلاتی اصولی که باعث شود همه اقوام و عشایر عزیز کشورمان ، مطالبات ، ظرفیت ها و برنامه های شان را در مسیر توسعه کشور از آن مطالبه و محقق کنند .
تشکیل و راه اندازی خانه اقوام ایران زمین می تواند اساس و مبدا یک انقلاب بزرگ هویتی و تمدنی را در جوار دولت و دیگر قوا به عنوان بازوی پرتوان فرهنگی ، اجتماعی ، سیاسی و  بین المللی رقم بزند.

راه اندازی چارت سازمانی این نهاد بر اساس قانون و تشکیل کمیته های هفت گانه از نخبگان اقوام ایران عزیز، حداقل احترام متقابل به این ظرفیت عظیم و مورد غفلت شده مرزداران کشور عزیزمان است که همیشه تاریخ در سنگر اول غیرت و میهن پرستی و دیانت و نجابت بوده اند.
سال هاست که در آرزوی تاسیس چنین نهادی ، مطالعه کردم و جداول زیادی را برای آرزوهای محقق نشده جوانان نخبه و مظلوم اقوام و عشایر سرزمینم ترسیم کردم به امید روزی که دولتی برای این قشر از ملت ، اهمیت قائل شود و ایران بزرگ اسلامی به داشتن خانه ای امن از ترکیب اقوام بزرگ خود ببالد و فخر و فرهنگ و هویت و اصالت و سنت را از این نهاد متمدن مردمی به دنیا منتشر کند.