به گزارش مهرگان پرس،جاني اینجا امید حرف میزند، از نو شروع کردن برایشان غریب نیست و دوباره ایستادن معنا دارد. روزگاری دیارشان حال خوبی داشت و پُر بود از باغ و سرسبزی، مردمش هم همینطور، اقتصادشان هم به راه و روزی فراوان.
روزگار بر وفق مرادشان پیش نرفت و خشکسالی آمد، آب کم شد و آبادانی هم کم کم رخت از این دیار بربست. از ورزنه میگوییم، از دیاری که در سالهای نه چندان دور پُر بود از باغ و آبادانی، شهری که قطب تولید گندم و پنبه بود. بیش از 90 درصد مردمش کشاورز و دامدار بودند و جنس کار و عشقشان هم همین بود. اما خشکسالی با این دیار کینه کرد و از آن باغهای سرسبز چیزی جز صحرای خشک برجای نماند.
ورزنه دیگر حالش خوب نبود، بی آبی شادابیش را گرفته و مشکلات اقتصادی بسیاری با خودش آورده بود. درگیریهای اقتصادی، مناسبات اجتماعیشان را هم بهم ریخته و مردمش از لحاظ روحی و روانی تحت فشار بودند. مردمانی که روزگاری کسبشان رونق داشت حالا بر سر آب تنش هایی بینشان بوجود آمده بود. اما دیگر ورزنهایها نتوانستند دست روی دست بگذارند که مشکلات بر آنها غلبه کند، بلکه مردم این دیار چاره کار را در اقتصاد جایگزین دیدند. آنها همت کردند و به فکر شروعی دوباره افتادند. تغییراتی در این خاک رقم خورد، امیدی که در دل مردم ورزنه بود جوانه زد و به سمت حال خوب قد کشید.
جواد حاتمی فعال اجتماعی در ورزنه به این تغییرات اشاره میکند، به سختیهایی که در مسیر کار داشتند. میگوید این جمله رهبرانقلاب که "هرجا رفتیدآنجا را مرکز عالم بدانید و بسم اله بگویید و شروع کنید" را نقشه راهمان قرار دادیم و بسمالله را گفتیم.
اعتقاد دارد رسیدن به تمدن و جامعه تمدنی از مجامع کوچک شکل میگیرد و اگر در هرجایی حرکتهایی از جنس کار و امید انجام و منجر به موفقیت شود والبته بعد تکثیر و تبدیل به گفتمان در جامعه بزرگتر شود، قطعا تکهای از پازل تمدن اصلاح میشود. ایدهآلم این چنین جامعهای بود که با مجموعه نهاد مردمی رسالت آشنا شدیم، آنها بستری برای همافزایی و همیاری اجتماعی فراهم کردند. جنس کار و بسترشان را باور داشتیم و کار در ورزنه کلید خورد. هدفمان این بود مردم از این بستر بهرهمند شوند و درهمین راستا کانون همیاری اجتماعی آیتاله فاضل ورزنه شکل گرفت.
پنج سالی از شکلگیری این کانون میگذرد، یک هزار و 300 عضو دارد و260هسته کارآفرینی اجتماعی در آنجا رونق گرفته و به فکر توسعه کارشان هستند.
نور امید در دل ورزنهایها زنده شده، مردم به واسطه تعامل و همیاری اجتماعی بسیاری از گرههای زندگیشان را باز کرده و با اقتصاد جایگزین به ورزنه رونقی دوباره دادند.
حاتمی راهبر کانون همیاری اجتماعی آیتاله فاضل ورزنه شده و دغدغه کاروکسب مردم این دیار را دارد. خودشان صندوق قرضالحسنه ومرکز نیکوکاری دارند اما با بهرهمندی از زیرساختهایی همچون همیاری اجتماعی و با تعریفی که در الگوی تعالی اجتماعی رسالت شده، برای حل مشکلات مردم آنها را هم افزایی کرده است. میگوید اشتغال خرد و خانگی اعضای خانواده را درگیر میکند و به تعبیر رسالتیها هر خانه یک کارخانه میشود و در ورزنه نیز خیلی از کارها در خانه انجام می شود. یک کارگاه تولید جاروبرقی داریم که دوتا از قطعات و وسایل مورد نیاز آن(سیم جمعکن و کیسههای جارو برقی) توسط هستههای کارآفرینی اجتماعی در خانه تولید میشود و برای مونتاژ به کارگاه ارسال میشود.
رضا یکی از ساکنین ورزنه و عضو هسته کارآفرینی اجتماعی دام سنگین در تالاب گاوخونی شاخ کنار است. روزگاری به کشت گندم و پنبه مشغول بود که بی آبی زمینگیرشان کرد و حالا در قالب این هسته مشغول به کار است.
شجاعی هم عضو هسته کارآفرینی اجتماعی پوشاک است، حال بد ورزنه تغییرات بدی در زندگی آنها بوجود آورده بود، همسرش بیکار شده و خودش الان نانآور و سه فرزند دارد. با خرید چرخ و ملزومات خیاطی از ام بازار مشغول به فعالیت و با تهیه چرخ گلدوزی برای دخترش هم به فکر توسعه کارشان است.
راهبر کانون همیاری اجتماعی آیتاله فاضل ورزنه، تولید و پرورش بلدرچین، زنبور عسل، قالیبافی و...از دیگر مشاغلی میداند که در این دیار شکل گرفته و روزی آنها شده است.
حاتمی اعتقاد دارد ایجاد غرفه مجازی در امبازار از سوی هستهها و فرهنگسازی آن میتواند اسباب ترویج این کارو کسبها را فراهم و موجب رونق اقتصادی در جامعه شود.
میگوید اتفاقات خوبی که در ورزنه به ارمغان آمده، حاصل پشتکار مردم این دیار، مشاوره و همراهی رهیاران انجمن حامیان فرهنگ قرضالحسنه و کارآفرینی اجتماعی و نیز بهره بردن از ظرفیت سازمانهایی همچون کمیته امداد امام خمینی (ره)، وزارت ورزش وجوانان و سازمان بهزیستی است.
این فعال اجتماعی بیآبی و خشکی زایندهرود را زمینهساز مشکلات زیادی قلمداد میکند اما با این وجود اعتقاد دارد جامعه و قشرجوان منتظر حل این مشکل نمیمانند و خودشان را به سمت اقتصاد جایگزین سوق میدهند و این خود یک برکت است. تا وقتی یک شغل هست ذهن انسان محدود است و با وجود مشکلات و مسایل این چنینی ذهن افراد شکوفا میشود و به فکر چاره میفتد.
حاتمی میگوید الان ورزنه اقتصاد مالی خوبی دارد و این مرهون حرکت مردم وجوانان به سمت اقتصاد جایگزین است.
ورزنه وآنچه درآن اتفاق افتاد تبلور امید و زندگی است، نمادی از همت و پشتکار مردم. اینجا حرف از شدن است از همیاری اجتماعی و همدلی، حرف از ساختن است و آبادکردن. به امید همتی از جنس مردم این دیار برای ساختن ایرانی آباد.